متن کوتاه ایام فاطمیه

در سکوت شب ماه بر شانه های آسمان تشیع شد .

وقتی رفت آسمان زانوی غم بغل گرفت.
ستارگان در بهت و حیرت بودند.
مگر می‌شود خورشید افول کند

جهان تاریک شود...

خالی شد دنیا از بودنش..

رفت و درهای بهشت همیشه به انتظار نشسته اند.
بانوی بی نشان....

چه...

آه...
این«آه» که از سینه برمی‌آید،
آه اولین زینب است
در فراق مادر ...

باید صبور باشی دختر آب وآینه
دختر آسمان ،،،
دختر آفتاب،،،
دختر بوتراب ،،،
حادثه ها در راهند .
باید تحمل کنی .
خواهی دید...
آسمان را روی دوش ماه...
ماه را در محاق خون...
خورشید...

خلقی ز کرامت شما میگویند
تسبیح تو را ارض وسما میگویند


ای فاطمه صاحب اختیار محشر
از لطف تو در روز جزا میگویند


اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

در شفاعت برتری دارد به هر پیغمبری
بر تمام اولیا دارد مقام مادری


کوثر است و چشمه جوشان پاک زمزم است
عصمت داور تجلی صفات اعظم است

فاطمه قدر است عالم بسته بر تقدیر او
شیعیان روز قیامت بنده ی تدبیر او


فاطمه جان پیمبر نور چشمان علیست
روشنای کهکشان...

مادر دوبخش است: «ما» و «در»... و قصه یتیمی «ما» از کنار «در» شروع شد.

یار پهلو شکسته علی به سوی پدر کوچ می‌کند. یار و یاوری که رونق خانه علی و قوت زانوان اوست، دارد پر می‌کشد. اجرک الله فی مصیبتها...

آه زهرا تا ابد جاری بود
دست مولا تشنه یاری بود
چون علی شد بی کس و بی‌ هم‌ نفس
گفت یا زینب به فریادم برس
ایام فاطمیه تسلیت باد