پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
شهر از صدا پُر است ولی از سخنتهی......
صرّاف سخن باش و سخن کمتر گوی چیزی که نپرسند تو از پیش مگوی...
شهر از صدا پُر است ولی از سخن، تهی...
موسیقی ادبیاتِ دل است آنجا که سخن خاتمه می‌یابد ،موسیقی آغاز می‌شود ......
وقتی که چشم لال و زبان، کور و کر شودزخم آن زمان زبان به سخن باز می‌کند......
ریشه سالم ماندن از لغزش‌ها ، اندیشیدن پیش از عمل کردن است و سنجیدن پیش از سخن گفتن...
عشق رازیست که تنها به خدا باید گفتچه سخن‌ها که خدا با منِ تنها دارد ......
به تازگی با هیچ کسیشوخی ، حرف تازه ایکوچک ترین سخنی حتی ، ندارم...خسته ام...خیلی جدی میروم...خیلی جدی تر دیگر برنمیگردم...
عرصه ی سخن ، بس تنگ است،عرصه ی معنی فراخ است، از سخن ، پیش تر آ، تا فراخی بینی وعرصه بینی....
