متن تهی

بی‌منظره...
مثل گلدان بدون گل روی میز،
استکان بدون چای کنار سماور،
ساعتی که عقربه ندارد
و دری فاقد دستگیره؛
هرجا و هرچیز را نگاه می‌کنم پر است از بلااستفاده بودن؛
لبریز از نقص؛
تهی از حیات.
مثل من بدون تو،
که به هیچ کار نمی‌آید.

تهی شده ام
چو تخته پاره ای سوار بر موج
می روم هرجا که بادم می برد
بی اختیار
بی حس
مثل مرده ای
به روی دست ها درون تابوتی سرد
که بر روی دست های جمعیت می رود
مثل شعری بی معنا
مثل عشقی بی فرجام
مثل زیبایی تو...

من کاملاً تهی هستم. می دانید کاملاً تهی بودن یعنی چه؟
تهی بودن مثل خانه ای است که کسی در آن زندگی نکند. خانه ای بدون قفل، بدون اینکه کسی در آن زندگی کند.
هر کسی می تواند وارد شود، هروقت که بخواهد.
این چیزی است که بیشتر از همه...

آیا
تو هم مانند منی؟!
از خودت تهی هستی!


شعر: چنار علی
برگردان: زانا کوردستانی

شهر از صدا پُر است ولی از سخن، تهی

وقتی تصمیم به رفتن می گیری

هیچ چیزی غم انگیزتر از

تکرارِ بی رحمانه ی صدایی نیست

که بی وقفه می پرسد

کجای جهان از رفتنت تهی خواهد شد؟

لذت دنیا کم نبود
اگر غم نبود

....

تهی از زندگی

با خیال تو

زنده ام

...

بی تردید
آرزوی منی
دل زنده
به امید دیدارت
می گذرانم
ثانیه های مرده را

اندوه کسی را نکشت
اما مارا از همه چیز تهی ساخت

دنیا دیگر ظرافت نمی‌شناسد، نکته سنج نیست.
آدم‌ها نمی‌فهمند لحظه نشستن و برخاستن،
نوشیدن یک لیوان آب
یا باز کردن در یک قوطی توسط معشوق
در چشم عاشق چقدر می‌تواند
باشکوه، پر هیمنه و زیبا باشد.
اما برایشان مهم است که اسم معشوقشان
چقدر دهان را پر می‌کند و چند...

دردم این نیست که

او عاشق نیست ،



دردم این نیست که...


معشوق من از عشق تهی است ،


دردم این است که


با دیدن این سردی ها ...


من چرا دل بستم؟!؟!