مردم همه از خواب و من از فکر تو مستم ...!
دل به تو سجده می کند قبله اگر چه نیستی
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار... چون گوش روزه دار "بر الله اکبر است...!"
آن شب که تو در کنار مایی روز است....
اى سرو خوش بالاى من، اى دلبر رعناى من لعل لبت حلواى من، از من چرا رنجیده اى؟
نظر به روی تو هر بامداد نوروزی ست شب فراق تو هر شب که هست یلدایی ست
روزگاری ست که سودای تو در سر دارم مگرم سر برود تا برود سودایت ...! ️️️
روز وصال دوستان دل نرود به بوستان یا به گلی نگه کند یا به جمال نرگسی
قصه به هر که می‌برم فایده‌ای نمی‌دهد مشکل درد عشق را حل نکند مهندسی
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید!
هنوز با همه بدعهدیت دعاگویم
ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی...
دِل بَر تو نَهَم کِه راحَتِ جانِ منی ️
نه در این عالم دنیا که در آن عالم عقبی همچنان بر سر آنم که وفادار تو باشم
مَن چنان عاشقِ رویت که زِ خود بی خبرم .. !
دنیا خوش است، مال عزیزست و تن شریف لیکن رفیق، بر همه چیزی مقدم است ...
با من هزار نوبت اگر نامهربانی کنی ای دوست دل من همچنان مهربان توست
مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغام تو فارغی و به اَفسوس می‌رود ایام ...
مرا که با توام از هرکه هست ، باکی نیست...
هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد...
دری به روی من ای یار مهربان بگشا که هیچکس نگشاید اگر تو در بندی
دَمی با دوست در خلوت ، بِه از صد سال در عشرت !
دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند چه بود فایده بینایی را
پیام دادم و گفتم بیا خوشم می‌دار جواب دادی و گفتی که من خوشم بی تو
