متن دوستان

می شوند از سرد مهری دوستان از هم جدا

برگها را می کند باد خزان از هم جدا

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

روز وصال دوستان دل نرود به بوستان

یا به گلی نگه کند یا به جمال نرگسی

انسان برای آنکه حافظه اش خوب کار کند، به دوستی نیاز دارد.
گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیّت منِ آدمی نامیده می شود.

برای آنکه من کوچک نگردد، برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات...

واللهِ که چون گوهر نابید همه
من شب شده ام بلکه بتابید همه

گفتم که سلامی بدهم برگردم
من آمده ام اگر چه خوابید همه

بهزاد غدیری (شاعر کاشانی)

برآمد باد صبح وبوی نوروز
به کام دوستان وبخت پیروز
مبارک بادت این سال وهمه سال
همایون بادت این روزو همه روز

برخی از دوستان آینه ی مُحدّب اند و بعضی ها مُقعر!
دوستِ خالص اما... به گمانم کسی ست که نقص ها و کم کاری هایتان را با "آینه ی محدّب" و تصویری کوچکتر از واقع به دلش می چسباند و از آن طرف حمایت ها و محبت هایتان را می...

همزمان،
انسان در مسیر عمر خود
مگر چند بار می تواند
به دوستانی بر بخورد
که از میان آنها همزبانی بیابد ...؟

دوستان، دزدان زمان هستند.

به چشم دوستان ناقابلم، باشد، ولی ای دوست
طلا را با ترازوهای بقالی نمی سنجند

فقط دشمنان حقیقت را می گویند. دوستان و عاشقان بر اساس وظیفه، بی وقفه دروغ می گویند.

جاسوسی میان دوستان هرگز قابل قبول نیست.

روز وصال دوستان دل نرود به بوستان
یا به گلی نگه کند یا به جمال نرگسی

من خوشبختم که چیزهای فوق العاده ای در زندگی ام دارم
خانواده، دوستان و خداوند
هر روز به همه آن ها فکر می کنم

خنجر از پشت می زنند
چه دوستان خجالتی دارم من...

امشب موقع خواب،بشمار...
تعداد دل هایی را که به دست آوردی
بشمار ،تعداد لبخند هایی که
بر لب دوستانت نشاندی ...
بشمار،تعداد اشک هایی که
از سر شوق و غم ریختی ...
فصل زردی بود،تو چقدر سبز بودی؟!

سیب و انار و پسته، شیرین و ترش و شور
طعم اصیل یک شب یلدای مشرقی ‌ست
حالا که دوستان همه جمعند دف بیار
چشم انتظار صد دل شیدای مشرقی ‌ست

سلام بر شنبه !

دوباره آمدى ؟ قدمت به خیر !

وقتى براى بیدارکردن دوستانم میروى

یک سبد عشق

یک دنیا آرزوهاى زیبا

و یک عالمه الطاف خدا را

به روى چشم هایشان بپاش

بگذار با ترنم دنیایى از امید چشمانشان را به روى تو باز کنند!

روزتان پر از...

پروردگارااا
در این شب دفتر دل دوستانم را
به تو میسپارم با دستان مهربانت
قلمی بردارخط بزن غمهایشان
و دلی رسم کن برایشان به بزرگی دریا
شاد و پرخروش

خدایا به فرشتگانت بسپار که لحظه لحظه نیایش خویش، دوستان مرا از یاد نبرند.

دوستان عیب کنندم
که چرا دل به تو دادم

باید اول به تو گفتن
که چنین خوب چرایی؟

هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست
الحان بلبل از نفس دوستان توست

هر شاهدی که در نظر آمد به دلبری
در دل نیافت راه که آنجا مکان توست