متن کوچه های شب

واژه‌ها
از سکوت می‌گریزند
در هیاهوی شعر
تا فریاد شوند
قصه‌ی دوست داشتنت را
بر دوش بکشند
در کوچه‌های شب
با صدای باد
با طنین دل
با بغضی که نمی‌میرد

چه بارانی‌ست امشب
تمام واژه‌هایم
در خیسیِ خاطرت
غرق شده‌اند

شعرهایم
بی‌پناه
در کوچه‌های شب
به دنبال ردّی از نگاهت
قدم می‌زنند
دوباره
دوباره
و دوباره می‌نویسم
شاید
ردی از تو
در واژه‌ای
جا بماند

شب من از غروب خورشید شروع میشود
و من می گردم کوچه های شب را
تا که پیدا کنم پیام شب بخیرت را
آن وقت است که گویی هجرانم به وصال می پیوندد

عمر ما در کوچه های شب گذشت
زندگی یک دم به کام ما نگشت

بی تفاوت بی هدف بی آرزو
می روم در چاه تاریکی فرو