متن محمود دولت آبادی

محمود دولت آبادی:

گفت که غصه اش را نخورَد ؛
چون که آدم اگر پیش از بلا شروع به غصه خوردن کند ، بلا زودتر او را از پا می اندازد ...
تا برف نیامده آدم پارو برنمی دارد و بالای بام نمی رود !

محمود دولت آبادی:

پیری به نظرم چیزی نیست جز بی آیندگی
و اگر انسان دچار پیری زودرس می شود،
برای این است که فردایی نمی بیند!

واژگان در شرح سکوت آدم ها چه قدر اندک و چه مایه بی بضاعت اند.

» بیرون در
»محمود دولت آبادی

محمود دولت آبادی:

ما به آدم هایی محتاج هستیم که به آینده ی بچه هایشان فکر کنند،
نه به گذشته ی پدرهایشان.

محمود دولت آبادی:

وقتی یک رابطه تمام می شود باید تمام شدنش را پذیرفت ؛ نه این که آنقدر ادامه اش داد که با تحقیر یا خیانت تمام شود !

محمود دولت آبادی :

اما حسابِ کار و نان جداست و حسابِ خوشا-بد آمدن جدا .
گاهی آدم ناچار است رزق و روزیِ خودش را از دستِ یزید بگیرد، دستی که به گرفتنِ مزد دراز می شود، همان دستی نیست که به گرفتنِ مدد !

جای خالی سلوچ

هیچ فردای روشنی در چشم انداز نیست. هیچ کس نمی داند چه خواهد شد.
با دریغ باید گفت مردم پذیرفته اند تا دیگران دربارهٔ سرنوشت شان تصمیم بگیرند،
و همچنان منتظر تصمیماتی هستند که امیدوارند درباره شان گرفته بشود.
این خیلی بد است؛
خیلی بد است که یک ملّت بپذیرد...

بیا وداع کنیم ... بیا وداع کنیم ... اگر بنا باشد کسی از ما بماند ... همان به که تو بمانی ... "کینه ی" تو به کار این دنیا بیشتر می آید تا "عشق" من !......

محمود دولت آبادی :

اگر می خواهید یک ملت را نابود کنید،باید افراد را تک به تک از هم دور کنید؛ تا دچار افسردگی شوند و از بین بروند.

درد اینجاست که درد را
نمی شود به هیچ کس
حالی کرد..!

محمود دولت آبادی :

گاهی باید از دیگران فاصله بگیری
اگر اهمیت دادند
ارزشت را خواهی فهمید
و اگر اهمیتی ندادند
خواهی فهمید کجا ایستاده ای .

زیباترین روحیه ی سنتیِ ما، عشق به بهار و نوروز است؛

و ما مردم، علی رغم این همه مصیبت و مصیبت زدگی چه استعدادی برای زندگی و شادمانی داریم.

محمود دولت آبادی :

پیری به نظرم چیزی نیست جز بی آیندگی
و اگر انسان دچار پیریِ زودرس می شود
برای این است که فردایی نمی بیند

آن جا یک قهوه خانه بود.
اما ننشستیم به نوشیدن دو تا استکان چای.
چرا؟
دنیا خراب می شد اگر دقایقی آن جا مینشستیم
و نفری یک استکان چای میخوردیم؟
عجله،
همیشه عجله...
کدام گوری میخواستم بروم؟
من به بهانه رسیدن به زندگی،
همیشه زندگی را کشته ام...

آدمیزاد گاهی به یک نظر هواخواه کسی می شود ، گاهی هم صد سال اگر با کسی دمخور باشد دلش بار نمی دهد که با او دست به یک کاسه ببرد ...

ﺁﺩﻡ ﺑﺪﻭﻥِ ﻋﺸﻖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻛﻨﺪ ...!
ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ،
ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻛﺴﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩﺍﻡ ،
ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﯽ ﺩﻳﺪﻩﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .
اﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩِ ﺧﻮﺩﻡ ،
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩِ ﺧﻮﺩﻡ ،
ﺍﺯ ﻋﻤﺮﯼ ﻛﻪ ﺗﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩﻩﺍﻡ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩﺍﻡ !
ﻧﻪ !...

محمود دولت آبادی:

اینکه دیگران ما را آدم حساب نکنند یک چیز است، اما اینکه ما خودمان را آدم
حساب نکنیم یک چیز دیگر است!

محمود دولت آبادی:

برای همدل خود لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد ، بلکه کافی است اندکی بر زبان بیاوری تا او همه ی تو را دریابد ...

بگذر تابستان بگذر

حال من با تو خوب نمیشود

پاییز حال مرا خوب میشناسد...

بیگ محمد : هیچ وقت عاشق بوده ای ستار؟
ستار : عاشق زیاد دیده ام.
بیگ محمد : راه و طریقش چه جور است عشق؟
ستار: من که نرفته ام برادر!
بیگ محمد : آنها که رفته اند چه؟ آنها چه می گویند؟
ستار: آنهاکه تا به آخر رفته اند،...

محمود دولت آبادی:

از انسان های پرتوقع؛
فاصله بگیر
این ها مقیاست را به هم می زنند
و حرمت مهرت را می شکنند.
چون آنها
حافظه ی ضعیفی دارند
و خوبیها را زود فراموش می کنند ...

محمود دولت آبادی:

پیری به نظرم چیزی نیست جز بی آیندگی، و اگر انسان دچار پیریِ زودرس می شود، برای این است که فردایی نمی بیند ... !

مشکل اینجاست :
همیشه آدم های تنوع طلب
دست می گذارند روی آدمهای وفادار،
افسوس ...

همزمان،
انسان در مسیر عمر خود
مگر چند بار می تواند
به دوستانی بر بخورد
که از میان آنها همزبانی بیابد ...؟