متوسل می شوم به چشمانت
که به راستی
لااله الا عین
هیچ چشمی جز چشمان تو
مسحورم نکرد.
و لا اله الا رویت
هیچ سیمایی جز سیمای تو نیست.
نرود ره به دلم جز تو کسی نشود هم نفسم جز تو کسی
ایها الناس گر گویند تو خسی می کنم دو جهان را در قفسی
دیوانه چشمان سیاهت گشتم
بیاببین چه خوار خفیف گشتم
باران نم نم می بارید
بوسه بر گونه های زمین می زد
فقط یک چیز را گم کرده بودم
بودنت را
وای که چه خوب می شد
آغوش گرمت مهمان دلم می شد
بوییدن زلفش
زندگی را به من چشاند
عجب حس قشنگی
که در بندش باشی
افتخار بزرگیس که اسیر زلفش باشی
