متن کیستی

او کیست
که تلاش می کند
به خاموشیِ چراغِ آسمان
به بسیج کردنِ ابرهای جهان
به هاشورِ خانه های تقویمم...
«آرمان پرناک»

چیستے؟
ڪیستے ڪہ همہ جا هستے ، اما نیستے

در تلألؤ نور خورشید هنگام طلوع ڪہ بر قطرات شبنم گل شمعدانے پشت پنجرہ ام درخششے بینظیر میدهد

در خروش رودخانہ اے ڪہ اول بهار سرمست و آوازہ خوان از ڪوہ جارے میشود بر دشت تشنہ و بیقرار

ڪیستے ڪہ حتے...

برگ های خزان خبراز آمدنت می دهند
به راستی تو کیستی که با آمدنت
دلم عطر هوای پاییز را می گیرد
حتی در زمانی که هوای دلم بهاری باشد

امیرمحمد عباسی  شوکت آباد

کیستی که من اینگونه به‌اعتماد
نامِ خود را
با تو می‌گویم

کلیدِ خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نانِ شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
اینچنین آرام
به خواب می‌روم؟
‌
‌
کیستی که من اینگونه به جد
در دیارِ رویاهای خویش
با تو...

کیستی؟
که من جز او نمی بینم و نمی یابم؟!!
کیستی ای مهربان ترین؟