ای کودک در پستوی دلتنگیم خفته ام تا که تصویرت را در ذهنم نقاشی کنم لبخندها زده ام به سرنوشت تلخم و عجباء که تنها لبخند اعجازم تو هستی کودکم تو را من در آیات گلهای شقایق دیده ام تو را من در اذان طلوع ستارگان دیده ام فریادم خموش...
به تماشا نشسته ام ای متولد آتش این آتشکده به تماشا نشسته ام در ورای حریق این ستارگان چه نزدیکی دژخیم صفتان چه می کنند، چه می گویند، چه می خواهند آیا روشنایی را نمی بینند همه لاف روشنفکری می زنند و نیستند و هستند تنها عابری با چراغی در...
لبخند مرده ام سر راهی بی راه که چه هستم آیا که چه خواهم باشم خسته ام حزن و اندوه رفیقم هستند گریه ام بارانیست کوچه ای خلوت است جویباری پر خشم لب پنجره دل دعایی کردم که بیاید و بماند سر راهم بگیرد و بخواند آن سرود لبخند تا...
