آدمی به امید زنده است به...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
آدمی به امید زنده است
به اینکه دوباره صبح خواهد شد شب
به اینکه دوباره سبز خواهد شد دشت
به اینکه دوباره باز خواهد شد در
به اینکه زمستان، چمدانش را خواهد بست
و زمین، لباسِ خوش رنگِ نو عروسِ ایلیاتیِ بهار را به تن خواهد کرد
آری، آدمی به امید زنده است
به رنگِ سرخِ شقایق ها
به آواز خوشِ قناری ها
به کوچِ دوباره ی پرستوها
به عطرِ گلِ شب بوها
به نم نمِ بارانِ بهاری در راه
و هلهله ی تولدِ رنگین کمان
در امتدادِ همآغوشیِ باران و آفتاب
آدمی خوب می داند که
ماه تا ابد پشتِ ابر نمی ماند
و دوریِ اجباریِ این روزهای تلخ
تضمینِ بوسه ها و آغوش های گرمِ فردای اوست
و لبخند، پاداشِ شکیبایی اش
تا فراموش نکند
که آدمی به امید زنده است؛ امید ...
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، امید را نیروی حیات‌بخش انسان می‌داند. از طلوع دوباره خورشید تا شکوفایی طبیعت و بازگشت بهار، همه نماد امیدند. سختی‌ها و دوری‌ها موقتی‌اند و امید به آینده‌ای روشن، لبخند و آرامش را به ارمغان می‌آورد. انسان با امید به زندگی ادامه می‌دهد و از گذر زمان و سختی‌ها پیروز می‌گردد.