سیمرغ سرخ رو بوم شب پر...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
سیمرغ سرخ رو بومِ شب
پر می‌زنه میره سمتِ تب
یه شعله‌ی وحشیه توو باد
حرفاشو دنیا یادش نداد
میگه: من از خاکستر اومدم
از دود و درد و شعله دنیا اومدم
قصه‌ی من یه مشت فریاده
یه پرنده که تو آتیش شاده
می‌سوزه، می‌سازه، دوباره پَر
میره بالا، رو سرِ شهر
بالا سرِ قله رو خطِ نور
جایی که آزادی یعنی عبور
فیروزه سمیعی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، سیمرغی را توصیف می‌کند که از خاکستر و رنج زاده شده و با پروازش، نماد آزادی و مقاومت است. او در میان آتش می‌سوزد و می‌سازد، و با قدرت به سوی آسمان اوج می‌گیرد تا به آزادی برسد. شعر، مبارزه و امید را در برابر سختی‌ها به تصویر می‌کشد.