تصعید چه واژه ی سرد و...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
5 امتیاز از 1 رای
تصعید...
چه واژه‌ی سرد و علمی‌ایست
برای آن‌همه داغ، برای آن‌همه عشق که
بی‌هیچ خداحافظی،
به هوا سپرده شد.
نه جسمی ماند،
نه سنگ قبری،
فقط بوی سوخته‌ی خاطره‌ای
که هنوز، در نفس مردم بندرعباس مانده...
و ما مانده‌ایم،
با دست‌هایی خالی،
و دل‌هایی که حتی نمی‌دانند
کجا فاتحه بخوانند.
بندرعباس...
به سوگت نشسته‌ام،
با تو می‌گریم، بی‌صدا...
مثل عزیزانی که به هوا رفتند.
باران کریمی آرپناهی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر، تصعید جان‌باختگان بندرعباس را با واژه‌ای علمی، در تضاد با داغ و عشق از دست رفته، به تصویر می‌کشد. بی‌جسم و بی‌مزار، تنها بوی سوخته‌ی خاطره‌ها باقی مانده است. شاعر سوگوار، بی‌دانستن جای فاتحه خواندن، همراه با شهر، به‌صورت خاموش، همدردی می‌کند.