برهوت بود زمین سراچه دلم نگاهم...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
برهوت بود زمین سراچه دلم
نگاهم به نگاهت افتاد
چگونه بذری بود
ازچشمانت به چشمانم افتاد
وچگونه رشدی کرد
درزمین لا یزرع دلم
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر، از بی روحی و خشکی قلب شاعر می‌گوید. نگاه معشوق، مانند بذر امید، در دل خشک او کاشته شده و به رغم عدم حاصلخیزی، رشد کرده است. این نشان از تأثیر عمیق و حیات بخش عشق در روح شاعر دارد. نگاه معشوق، زندگی و طراوت را به قلب بی‌روح شاعر بخشیده است.