متن
search
menu
صفحه نخست
متن زیبا
بیو
پیامک
درباره
پشتیبانی
جستجو
جستجو
×
بیو شعر
زیبا متن : مرجع متن های زیبا
بیو شعر تلگرام
بیو شعر اینستاگرام
دیگر خالی خالی ام
تهران اشک می ریزد
من شعر می نویسم...
روزی که شدی جلوه گه عشق برایم
زان روز همه شعر برای تو سرایم...
دسته کردم/شعر را/نقطه،سوال را پشت خانه پنهان کردم...
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی است کز این خانه به آن خانه برند...
پدرم خواست که فرزند مطیعی بشوم /شعر پیدا شد و من آنچه نباید شده ام...
شعر تو هستی که مرا غرق ترانه کرده ایی... رخوت دنیای مرا چه عاشقانه کرده ایی...
شِعرے که آلوده
به بوسه هاےِ تو نباشَد
نَگفتنے ست..!!...
بیا که *شعر *هایم
مغزم را خورده اند
بس که حرف آمدنت را
می زنند!...
تنها شعرِ
ممنوعه ی دنیا
دوست داشتن
توست ...!!!
️️️...
دفترم را بر می دارم
و شعر هایم را
نگاه میکنم
صدای بچه ها می آید...
دردم به جان رسید و طبیبم پدید نیست
داروفروشِ خسته دلان را دُکان کجاست؟...
با من کنار بیا
همچون ماه
با نیمه ی تاریکش...
یک استکان پر از چای و حس بودن باهم
نمی‌دهم به جهان این خلوصِ چایِ دوتایی...
هرکسی یک دلبر جانانه دارد
من تو را...
مانده ام چگونه تو را فراموش کنم
تو با همه چیز من آمیخته ای...
بوی آبان می آید
بوی کسی که دارد توی نسیم
برای تو شعر عاشقانه می خواند!...
اندکی شعر بخوان
حالت اگر بهتر نشد
در طبابت حکم ابطال مرا
صادر بکن...
شعرهایم
مثل دامنت
کوتاه
باد که می وزد
شاعرترمی شوم...
همیشه که صبح شعر نمیخواهد ،
یک وقت هایی تو را میخواهد
فقط تو را .......
هرکسی روی تو را دید از این کوچه نرفت
و هم اینک سبب وسعت تهران شده ای...
تلخ شد
طعم شیرین شعرهایم
افتاد
شکست
فنجان سفید گل مشکی...
آنقدر شعر مرا خواندی
و گفتی احسنت...
فکرت افتاد که شاید تو دلیلش باشی؟...
صبحِ من
مزه ی
لبخندِ تو را
کم دارد.....
وقت است
که بنشینی
و
گیسو
بگشایی......
من
شاهدِ نابودىِ دنیاى منم
باید بروم
دست به کارى بزنم ......
مثل یک شعر مرا تنگ در آغوش بگیر
که هوای غزلم سخت شبیه تن توست...
شرط ادب است
بعد تو
دست به زانو بنشیند دل ما...
بهشت را دوبار دیدم
یک بار در چشمانت
یک بار در لبخندت...
مرا زیستن بی تو، نامی ندارد
مگر مرگ من
زندگی نام گیرد...
آرام بگویم دوستت دارم
تو بلند بلند مرا در آغوش می کشی ؟...
تا به کی باشی و من
پی به حضورت نبرم ؟
آرزوی منی
ای کاش به گورت نبرم...
قسمت این بود سرم بی تو به زانو برسد...
آه......
که در
فراق او
هر قدمی است
آتشی ............
من چه می دانستم دل هر کس دل نیست...
لب تر نکن اینقدر
که زجرم بدهی باز
یک مرتبه محکم
بغلم کن که بمیرم...
ما را به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست...
بوی زلف او
حواسم را
پریشان کرد
و رفت...........
کدام خانه ؟
کدام آشیانه ؟
صد افسوس
بی تو شهر پر از آیه های تنهاییست...
گفتی سر خود گیر و ازین کوی برون رو
این رابه کسی گوی که پا داشته باشد...
چشمانت شبیه برف هزار ساله ای است
که زندگی را
از یاد زمین برده...
من تو را والاتر از تن
برتر از من دوست دارم...
بی رحم ترین قطعه ی پاییز چنین است. باران بزند...شعر بیاید تو نباشی...
من لامذهب ، بی دین
به تو ایمان دارم...
آری، من آن ستاره ام
که بی طلوع گرم تو در زندگانیم
خاموش گشته ام...
دوستت دارم اگر جز گناهان من است
دوستت دارم
تا گناهانم باز هم سنگین شود...
تو آن حال خوبى
که میخواهمش...
هر کسی را بهر کاری ساخته اند
کار من دیوانه ی او بودن است...
از همه سوی جهان جلوه ی او می بینم...
و عصرها
نسیمش کاش
عطر تو را داشته باشد...
خاطرم نیست کسی غیر تو اما انگار
همه از خاطر تو میگذرند، الا من...
ادامه
