امشب ماه زخم کهنه ی آسمان...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
3 امتیاز از 1 رای
امشب، ماه زخم کهنه‌ی آسمان را بر تن می‌پوشد.
سایه‌ای آرام بر روشنایش می‌لغزد،
انگار جهان نیز لحظه‌ای دلگیر می‌شود.
و من، در سکوت این گرفتگی،
خود را می‌یابم؛
نیمه‌ای روشن، نیمه‌ای پنهان
همچون ماه.
باران کریمی آرپناهی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
در این شعر، ماه گرفتگی نمادی از خلوت و درون‌کاوی شاعر است. تاریکی بر روشنایی ماه، نشان از غم و اندوهی موقت در جهان دارد. شاعر در این سکوت و تاریکی، خود را در تضاد روشنایی و تاریکی، مانند ماه گرفتگی، می‌یابد و به شناخت درونی می‌رسد. ماه، آیینه‌ای است برای حال درونی او.