تو با لبخندت با چشم هایی...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تو با لبخندت،
با چشم‌هایی پُر از صداقت و مهر
گرما می‌بخشیدی
بر جانِ همنوعان،
بی‌هیچ چشم‌داشتی…
چون خورشید.
مگر می‌شد
دلِ خانه‌ای در سوگ باشد
و تو آن‌جا نباشی؟
مگر می‌شد
اندوهی باشد
و دلِ تو نباشد در میانه‌اش؟
آدم‌های خوب
با رفتن‌شان
دریغ می‌آورند،
جایشان
هر روز بیشتر حس می‌شود.
اما…
همان‌ها می‌مانند
در جانِ نسل‌ها
الگو می‌شوند
یاد می‌سازند
با مردم‌اند
همیشه...
امین درافشان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، یادبود فردی مهربان و خیرخواه است که با لبخند و صداقت، گرمی به دل‌ها می‌بخشید. فقدان او، سوگ و اندوهی عمیق به جا گذاشته، اما یاد و الگوی نیک او در جان‌ها می‌ماند و نسل‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. او همیشه با مردم خواهد بود.