زیر بارانم و چشمانم خیس است جنگلی از خاطرهها در من قد کشیده و راهی چون رود تا دوردستها میگذرد از میان این درختان با تو تا خود صبح میبارم حرف میزنم شبیه تو گریه میکنم بیآنکه بدانم کدام قطره از من است و کدام از آسمان
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.