سپیده پرده ها را کنار می...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
سپیده
پرده‌ها را کنار می‌زنم...
نور،آرام و بی‌صدا،
می‌خزد تو
و پهن می‌شود روی زمین،
چون فرش زربفت و لاله عباسی
خورشید هنوز از پشت بلندی‌ها
سر نزده،
اما جهان را نویدش بیدار کرده.
پرنده‌ها نخستین قلم‌های این نقاشی تازه‌اند.
نغمه‌هایشان،ریز و درشت،
بر شاخه‌های بی‌حرکت درختان می‌نشینند و خواب آخر شب را جارو می‌کنند...
نان تازه حس می شود...
عطر چای پَر می کشد...
موسیقی برگ ها جاری می شود...
و پیش از آنکه شهر از هیاهو پر شود مناره ها ، اساطیر را ترجمان می شوند ...
لحظه ها ، من را برای بودن، الفبای تازه ای می آموزند.
به تماشا سوگند:
صبح آمده است....
اعظم کلیابی بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط