نقطه هایش را جا گذاشت زندگی را می گویم تا اعتراف کنم به تنها بودنم که کُنم رختِ سیاه برتَنم خواب آلود از مسیر ستارگان بخوانم لالایی وداع خویش را که این رویا تنها نصیبِ مَداحان مرگ می شود
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.