در خموشی‌های آه
گوش کن، زمزمه‌ی
چشمه را می‌شنوی
با طنینی آرام
صبح را منتظر است
و پرنده بیدار
با طلوع خورشید
بی‌قرارِ پرواز
و صدای بالَش
رنگِ معصومیتِ باران است
هیچ میدانی
گر که یک صبح نخیزد چشمه
و نباشد پرواز
آسمان، آه چه حزنی دارد
چه سکوتی چه غمی‌ست
در دلِ کوهستان ؟! ...
ZibaMatn.IR
