برف آمد که جای پای تو را
بر زمین عمق بیشتر بدهد
برف آمد که با زبان سپید
جغد را از درخت پَر بدهد
از همین قاب مستطیلی شکل
دیده ام ایستگاه آخر را
شیشهها را بخار میگیرد
تا نبینم نگاه آخر را
چیزی از آسمان نمیخواهم
تو اگر لکه ابر من باشی
زندگی را به گور میبخشم
تو اگر سنگ قبر من باشی
ZibaMatn.IR