در کهکشان
چه نیازی به واژگان؟!
در بیکرانِ آبیِ این آسمانِ پاک
جریانِ هم نوای مدارِ ستارگان
منظومه های نور
در بیکرانه ها
عشقی نهانی و پُر رمز و راز را
بر موجِ آرزوی فراموش گشته ات
تقدیم می کند
نوری سپید می دمد و
با نشانِ عشق
آشفته خوابِ پُر از روزمرّه گی
از چهره ی ضمیرِ روشنِ تو می زداید و
دل را ز رنج و درد
تطهیر می کند
ZibaMatn.IR
