نفر به نفر
جان به جان
یار به یار
جنگیدند
و این بین خواهرانی ماندند از جنس زینب،
با داغی سوزانُ
هجری همیشگیُ
سهمی از زَجه
و گُلی پرپر در دامان به خاک نشسته اشان!
.
و عجیب از این بی قراری، که وصفش چَشمی تر میکندُ
جِگری را له
و قلبی را پاره پاره!
.
امان از دل هایی به مثالِ زینب،
که چاره ای نیست بر آنها،
مگر صبوری!
ZibaMatn.IR