پدر تنها مالکِ استوارترین قدم ها پابرجاترین تکیه گاه ها و برقراترین آغوش هاست... روز پدرهای عزیز و باگذشت مبارک😍❤️ سایشون مستدام 🤍 روح پدران آسمانی شاد 🤍 _نسرین هداوندی
عباس را نه به دستانِ بُریده اش میشناسم، نه به مهربانی هایش با سکینه، و نه به حمایتش از علی اکبر...! . عباس برادر بود! برادری از جنس سَرو ! با شاخه های شجاعت، و جوانه های امید... . برادری که شاید پسر بود، برای حسین! پدر بود، برای زینب!...
میان رفتن های طولانی، مابین فریادهای مرگ گرفته، درست در قلبِ این شهرِ شورش زده، تو چقدر زیبایی! . حتی از دور... حتی بی من... حتی کنار دیگری...
یکی از دور یه پدر رو ببینه میگه: " کمرِ خم شده یِ یه پدر از سن و سالشه " . یکی دیگه میگه: " نه، از درد و رنج و تلاششه " . اما من میگم: " از سنگینیِ صفاتِ نابشه " . یه مرد از وقتی که پدر...
اسفند رسوب زمستان گلویش را زخمی کرده و سوزِ خشک سال، لبانش را ترک انداخته! . اما قلبش... قلبش به بهار وصل است و دامانش به گلستان! . رویش به نوروز است و پشتش به غم های این یازده ماه گذشته! . این فرزندِ کوچکِ زمستان، آرام و بی منت،...
همیشه آخرایِ سال، یه جور عجیبی دلگیره! مخصوصا اگه یه عزیزی رو نداشته باشی، تا کنارش به استقبالِ سالِ نو بری، دلگیرتر هم میشه! . هرچی به اسفند و آخرای زمستون نزدیک تر شی، گلوت پر بغض تر صدات گرفته تر و چشمات نمناک تر از قبل میشن! . این...
زمستون از اون فصل هاست که اگه برف به خودش نبینه، به دل آدم نمیشینه! . اگه سوز سرماش، مجبورت نکنه اون شالگردن رنگی رو از گنجه در بیاری، وجودشو حس نمیکنی! . اگه شب نشینی های یهویی زیرِ کرسی نباشه، شب های طولانیش راحت نمیگذرن! . اگه شیشه ی...
فکرش را بکن: من... تو... باران... یک شهرِ غریب... و جاده ای به درازایِ هرچه عشق و مهربانیست....! . فکرش را بکن: دستانمان، در هم قفل... چشم هایمان، پُر از ذوقِ وصال... و قلب هایمان، از هرچه دوست داشتن لبریز... . فکرش را بکن: میان جاده... هوایِ سرد... بارانِ تند......
بحث درس های این سن و سالمان، "میم" مثل "مادر" نیست! "عشق" مثل "مادر" است! . "عاطفه" از برای مادر هجی میشود، و "صبور" صفتِ همیشه لازم، برای این تندیس پاکی ست! . تمام شدنی نیست، این معجونِ عجیب و غریب خلقت! که بوسه هایش مزه ی بهشت میدهند، و...
به نظرِ من، بحران، برایِ چهل سالگی نیست...! . هرکدوم از ماها، یه روزایی تلخیم، یه روزایی گُنگیم، و یه روزایی ضعیف میشیم... . نه به سن مربوطه، و نه به روزگار... . ما آدما، زندگیمون، پُر شده از، بحرانِ چهل سالگی، اونم تو هر سن و سالی از عمرمون......
برف می شود رمزِ عشقِ ما، و کسی نمیداند ردپایمان، روی جاده ای سفید نیست! مسیر ما پروازست و بلندی آسمان است و ابر سفیدی ست و آرامش و اشتیاق است و تعلق....
دم دمایِ گذر از خزان است! و من نمیدانم پنجره ی رنگارنگِ پاییزی دیگر، به رویم گشوده می شود؟! نمیدانم دیدن آن دریچه ی زرد و نارنجی برایم خیال می شود یا اتفاق! نمیدانم اما میدانم!!!! میدانم گر باشم و گر نباشم پاییز ها می آیند و می روند و...
رزق و روزی را خدا تقسیم کرد! اما گمان کنم ملائک، جای نان ها را به اشتباه انتخاب کردند، که یکی سر به طلاست و دیگری زباله را در آغوش میگیرد! سر به طلایان به ریش ملائک میخندند و در آغوش گیرانِ بدبختی، نمی دانند اشک هایشان را پاک کنند...
برای آسمانی آبی، ابر کافی ست! و برایِ زمینی برف گرفته، یک هم گام تا بی نهایت! اما برای من، تو تمامِ این زیبایی هارا دارایی، حتی اگر آسمان کِدر باشد و زمین عاری از برف! نسرین هداوندی
حبس همیشه مختص زندان قضایی نیست! . بعضیامون تو جایی حبسیم که بهش تعلق نداریم اما مجبوریم به "موندن" ! . بعضیامون تو یه رابطه ی غلط حبسیم اما مجبوریم به "ادامه" ! . بعضیامون تو شغل اشتباهی حبسیم که از سر ناچاری داریم کِشش میدیم! . مثلا شاید این...
بیاید قبول کنیم که: یکی وقتی حالش بده میخواد تنها باشه و یکی دیگه وقتی تنهاست حالش بد میشه! . یکی یه خواننده رو دوست داره و با صداش تک تک سلولاش آروم میشن، یکی دیگه از همون خواننده بیزاره و میخواد سر به تنش نباشه! . یکی عاشق رنگ...
دانه دانه عشق را گره میزنم، تا خوشه خوشه خوشبختی برچینم! من اینجا از زمین حال خوب میگیرم و از آسمان عشقِ فراوان! من آموخته ام باید خوشی را کوچک دانست، تا خوشحالی نصیبت شود!
پاییز که شد قلب ها تندتر تپیدند، پلک ها مشتاق تر پریدند، قدم ها بلندتر برداشته شدند! پاییز، فصلِ سرعت بخشیدنِ عشق است؛ فصلِ رهایی از حالِ گرفته یِ تنهایی...!
تا حالا به دل خوشی های کوچیکتون فکر کردید؟ به همونایی که هرروز میبیند و خیالتون راحته برای همیشگی بودنشون، و برای همین یادتون میره شکرگذارش باشید! . این دل خوشی ها برای هر آدمی متفاوته! مثلا من به صدای مادرم معتادم و هرروز میشنومش... به خنده ی پدرم نیازمندم...
تا چند سال پیش نمیتونستم تصور کنم غم یعنی چی؟ تو مخیلاتم نمیگنجید دردِ واقعی چیه؟ دلتنگیِ حقیقی کدومه؟ آدمی رو که میگفت: "جیگرم آتیش گرفته" ، "دلم کنده شده" رو نمی فهمیدمش! . اما از وقتی که روز آخرِ تو بود، برای من شروعِ همه ی این ها شد!...
من از برای عشق یک جفت چَشمانت را بر میدارم و یک عمر آرامشش را! . تو اما برای شیدایی، کافی ست لبخند بزنی، تا من همه ام را، قربانی آن منحنیِ طنازت کنم... .
ازم پرسید: ” به نظرت آدما چجوری میفهمن عاشق شدن؟ ” . یه مکث کردمو گفتم: “ تا حالا شده وقتی به یکی فکر میکنی، قلبت در عین هیجان، آروم تر بتپه؟ . تا حالا شده وقتی با یکی حرف میزنی، به دیگران بیشتر لبخند بزنی، با اطرافیانت مهربونتر از...
نفر به نفر جان به جان یار به یار جنگیدند و این بین خواهرانی ماندند از جنس زینب، با داغی سوزانُ هجری همیشگیُ سهمی از زَجه و گُلی پرپر در دامان به خاک نشسته اشان! . و عجیب از این بی قراری، که وصفش چَشمی تر میکندُ جِگری را له...
و مُرد، هرچه که، بویِ دلخوشی میداد .....
