از خودم از وطنم سخت فراری هستم
من رکوردار غم و مصرف چایی هستم

دگر از عاشقی و رابطه ها میترسم
از دوباره غرق در حاشیه ها میترسم

با کمی نم نم باران ، دلم میگیرد
پرسه در شهر و خیابان ، دلم میگیرد

کوچه ها را به قدم های خود عادت دادم
هرکه شک داشت به ماندن ، به سلامت دادم

خاطرات در گذرِ تندِ زمان میمیرند
عاشقان باز هم از دست خدا دلگیرند

کاش میشد همه ی فاصله ها را برداشت
یا تو و فاصله را حداقل باهم داشت

آخرش هم عشق پاکم را هوس پنداشتند
من تو را میخواستم، اما نشد، نگذاشتند

آسمان صاف من امشب به باران میرسد
با جدایی قصه ی ما هم به پایان میرسد
ZibaMatn.IR