جهان را به شاعران بسپارید
مطمن باشید
کلمات را بیدار می کنند
و در کرت ها
گل و گندم می کارند

جهان را به شاعران بسپارید
بیابان و باران
هر دو خوشحال می شوند
و هر دو جوانه می زنند
از سر انگشت کودکان دبستانی

جهان را به شاعران بسپارید
مطمن باشید
سربازان ترانه می خوانند و
عاشق می شوند
وتفنگ ها
سر بر قبضه می گذارند و
بیدار نمی شوند

جهان را به شاعران بسپارید
دیوارها فرو می ریزند و
مرز ها رنگ می بازند
درختان به خیابان می آیند
در صف اتوبوس
به شکوفه می نشینند
و پرندگان
سوار می شوند و
به همشهریان
آفتابگردان تعارف می کنند

جهان را به شاعران بسپارید
مطمن باشید
چکمه ها برچیده می شوند
چاقوها چکه چکه آب می شوند
وقلاب ها
در آب های جهان غرق می شوند

مطمن باشید
قصابها
فقط نان و نمک می فروشند
مادران
فقط مهربانی به دنیا می آورند
و کلمات
فقط ترانه می پو شند

این قافیه های سر گردان
اگر سر از صندوق ها در نیاورند
پیر می شوند و پرنده نمی شوند
و جهان بی پرنده
جهنمی است که
فقط شلیک می کند!
ZibaMatn.IR