رو نکنی بسوی ماه ، آسمان بی ماه شود
خم نشوی تو بر کسی ، تنت بی الله شود
لحظه غمگین شدنت شهر دلم عذا شود
تمام کوچه های دل غصه خورد آه شود
برگ ریزان می کنی ، همزاد پاییزی مگر ؟
بی چاره سرو پر غرور با دیدنت کاه شود
وقتی دل از نبود تو دلگیر تر از دلگیر شده
بی طاقت از هر نفس اش سینه فقط آه شود
هر پلنگ پنجه خود ، به سوی ماه من برد
گر نمیرم از غم اش ، عمرم فقط ماه شود
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
