نکند گریه کنی بعد، خدا گریه کند...
نکند آه تو در کوچه ی ما گریه کند
تو اگر اخم کنی شعر مرا می کشد و
شبم آواره ترین است کجا گریه کند...
کلماتم غم چشمان تو را می شنود
غزل از بغض تو سررفته بیا گریه کند
نکند لحن قنوتت بشود قصه ی ابر
و زمین باتو به هنگام دعا گریه کند
نکند باز تو دلتنگ منی کنج سکوت
که کسی آمده در آینه تا گریه کند
نکند ماه در این پنجره خوابش ببرد
برسد صبح و تو را باز تو را گریه کند
تب عاشق که جهانش پر کوه است و جنون
به خداوند قسم نیست روا گریه کند...
◾شاعر: سیامک عشقعلی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
