مگذار که در حسرت دیدار بمیرم
بگذار تو را تنگ در آغوش بگیرم
دستم شده کوتاه ز دامان بلندت
زیر قدمت می شود آرام بگیرم؟
در دام تو انداخت مرا ناز نگاهت
زیباست که در دام بلای تو اسیرم
گر قسمت من نیک نیفتاد بنامت
تقدیر من این بوده و باید بپذیرم
راندی تو مرا از بر خود دست مریزاد
بهتر که ز هجران و فراق تو بمیرم
رفتم که جوانی تو را از تو نگیرم
من نیز جوانم ز غم عشق تو پیرم
بهزاد غدیری
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
