از شوق دیدارت دلم لبریزِ لبریز است
حال و هوای حوصله، سرمای تبریز است
در گیر و دارم با تلاطم های بسیاری
امواج دریای دلم محنت برانگیز است
هر روز در ذهن منی، آنقدر که روحم
دشتی ست بی پایان و با یادت غزل خیز است
این بیت های بی امان دلتنگی محض اند
حال و هوای شاعرش چون فصل پاییز است
پیش خودم گفتم که روزی بازمی گردی
بعد از شیوع دوری ات هر درد ناچیز است
ای آنکه ابرویت به خونریزی کمر بسته
آن سرزمینم من که در تسخیر چنگیز است
تاریخ هم خواهد نوشت از سرنوشت ما
خواهد نوشت از ماجرایی که غم انگیز است
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
