ما مدام در حال مقایسه کردن خودمونیم و مدام فکر میکنیم که واقعا مرغ همسایه امون نه تنها غاز هستش بلکه شده و ما همیشه به هیچ جا نرسیده ایم.
جالبه هم تا میایم یکم فاز غم میگیریم،جلومون اسم ادم های موفق رژه میره،تصورمون از بقیه راجبمون پررنگ میشه و اینستاگرام و یوتیوب و کل فضای مجازی میشه ادمهایی که حالشون خوبه و دارن پول درمیارن و ما فقط پولمون اونقدر کمه که نمیتونم اخرین مدل گوشی و بهترین ماشین و خونه رو بخریم و تعطیلات سال جدید به کشورهای اروپایی سفر کنیم و بقیه میتونن ولی ما نه..!اینجوری روز به روز یا خودمون رو حقیرتر میدونیم یا نهایت مثل جمله های جامونده تو کتاب شجاع باش دختر و بهترین خودت باش دختر که از خوندنشون بشخصه خودم بشدت پشیمونم و احساس میکنم پولم رو الکی صرف این دوتا کتاب کردم،پا میشیم جلوی آیینه می ایستیم و میگیم قوی باش،کم نیار،تو خیلی خوشگلی و خودت رو دست کم نگیر .
اتفاقا لازمه خودمون رو یه جا دست کم بگیریم...دلیل نمیشه چون فلان ادم با یک محتوای بیخودی یا با یک حاشیه پیجش به n کا میرسه و یا یکی با یسری کارها موفقیت چشمگیری داشته و کاپل های اطرافمون هم همه رابطه سالم و عاشقانه دارن ..ما هم سعی کنیم بدویم تا شبیهشون بشیم...اون ادمی که محتوایی رو باتو اشتراک گذاشته شاید هیچوقت نخواسته از افتادن هاش چیزی بهت بگه و خواسته تو مدام تصور کنی که کم هستی برای اون چیزایی که بعدا بهشون میرسی.همون ادمی که با هزار ادیت و فیلتر میاد جلوی تو از زیبایی میگه،مطمئن باش قصد نداره بهت از چهره پر از نقصش چیزی بگه و تو فکر میکنی با جای جوش روی صورتت و گودی زیر چشمات و موهای معمولی همیشه کم هستی و نمیتونی شبیه اونی که چسب بینی زده و لباش از ژل برق میزنه ،خوشگل و کامل باشی...نه عزیز من...ما آدمیم...چاق میشیم،لاغر میشیم،موهامون چرب و خشک میشه،بدنمون ترک پوستی پیدا میکنه،نامرتب میشیم،لباسامون کثیف میشه،حموم لازم میشیم،بی پولی میکشیم،با کلی مراقبت دندونامون هم نیازمند ترمیم میشن،دستامون و پاهامون همیشه نرم و صاف نیستن و افتادن هامون و تنهایی و شکست هامون هم جزوی از سرشت و سرنوشت خودمونه.پس جای تحقیر مداوم خودمون،جای اینکه تو دفتر شکرگزاری مدام بنویسیم من باید فلان و فلان و فلان بشم،گاهی از همین چیزی که هستیم تشکر کنیم،اهمیت دادن به بهتر شدن همیشه خوب نیست ،بعضی وقت ها چون فکر میکنی نمیرسی تموم وجودت پر از حال بدی میشه ولی اگه رها کنی،خود به خود تو هم تو اون مسیر قرار میگیری. ما ادم های پرفکت همیشه مثبت میخوایم چیکار؟اگه قراره همیشه فقط مثبت و بدون اخلاق و رفتار و اتفاقات بد باشیم،خب از بدو تولد هم خدا ما رو بدون نقص خلق میکرد.لازم نیست شعار بدی،لازم نیست از خوبی هات به خودت بگی یا بخوای زندگیت یا سرگذشتت و اتفاقات بدت رو نادیده بگیری...پذیرفتن خودت بهترین مرحله است واسه رسیدن به همه چی هستش.
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
زینب امیری