تابِشِ خورشید بر پنجره، نغمه ی شادمانی
پرده لرزان، گویی به رقص آمده از شیدایی

گلدان سبز، سرشار از طراوت و زندگی
میوه ها در کنار پنجره، هدیه ی رنگ و زیبایی

آفتاب در اتاق تابیده، روشنی بخشیده
روز نو، امیدی دوباره در دل آفریده

صفای دل در خانه ی ساده، گویی بهشت است
آرامش در هر زاویه، غوغای سرور و مستی است

نسیم صبحگاهی، عطر گل ها را آورده
با خود نغمه ی خوشِ پرندگان را آورده

در این فضای پر از عشق و شور و نشاط
من و تو، غرق در دریای صفا و ذات

باهم می نوشیم، شرابِ نابِ زندگی
و می سپاریم خود را به آغوشِ هستی

ای کاش این لحظه ی ناب، تا ابد بماند
و این عشق و صفا، در قلبمان جاودان بماند
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی