بیو بخت

مرا آن بخت کی باشد که تو خواهان من باشی؟

بخت اگر بیدار باشد خواب بردارد مرا
یکسر از بستر در آغوش تو بگذارد مرا!

گاهی گدایِ گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود

دوزخ از تیرگٖی بخت درون من و توست
دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

از حسرت دیدار همین قدر بدان که
همرنگ شده بخت من و موی سپاهت ...
.
.

بخت هر جا که به دست کسی انگشتر داد
بی گمان قسمت انگشت کسی سیگار است

گویند بکوش تا بیابی
می کوشم و
بخت یاورم نیست...

تو باشی به من بخت رو میکنه

خوشا به بخت بلندم

که در کنار منی …

چشمی به تخت و بخت ندارم مرا بس است یک صندلی برای نشستن کنار تو...

در آسمان خبری از ستاره من نیست
که هر چه بخت بلند است عمر کوتاه است