پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
تَرک دنیا به مَردُم آموزندخویشتن سیم وغله اندوزندعالِم آن کَس بُوَد که بَد نکندنه بگوید به خلق خود نکند...
به هرکه می نگرم طالب دوام بقاست مدار خلق به فکر محال می گذرد...
کشف کردن،خلق کردن و ساختن جزئی از عبادت است...
دنیا به روی ما باز است، و هر روز موقعیتی است که خود را از نو خلق کنیم....
آنهایی که نمی خواهند هیچ چیزی را تقلید کنند، هیچ چیزی خلق نمی کنند....
هنگام عکاسی، فقط یک منظره را ثبت نمی کنید، بلکه آن را خلق می کنید....
دانشمندان آنچه را که هست کشف می کنند و مهندسان آنچه را که نیست خلق می کنند مهندس روزت مبارک...
از تماشای تو چون خلق نیارند ایمان ؟کافرَست آن که تُرا بیند و بی‌دین نشود !...
از درد و دل کردن برای خلق بیزارمهرشب غمم را می‌کِشد بر دوش سیگارم...
ازبس که خلق پشت نقاب ایستاده اندباور نمی کنند من بی نقاب را..!...
در پِیِ پُرسش بی پاسخ این خلق مباشگله هر روز به دنبال چرا خواهد رفت!...
حضرت مولانا معتقد است که یزدان مجید، خلق عالم را سه گونه افریده،یکی فرشته که عقل محض است،دیگری بهائم که شهوت محضند و سومی آدمی مسکین که مرکب است از عقل و شهوت( نیمی از فرشته و نیمی از خر)...
از همه خلق دلارامم تویی......
چه غم که خلق به حسن تو عیب میگیرندهمیشه زخم زبان خون‌بهای زیبایی‌ست...
کاری که نگاه تو شبی با دل ما کردبا خلق نکرده استنه چنگیزنه تاتار...
