شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
مآ از تبآࢪ بغضیم! آسودگے ࢪوآ نیست!...
این پاییز ٬ چقدر پاییز استدلم گرفته ...نیستی و هستم هنوزبی جان و بی رمق ...خسته از روزهای تکراریفرسوده ام در شب های بی روزنسیاهیِ مطلق ......