من آن یکی مرغم
ققنوسی برآمده از آتش
هم بال سیمرغ
چهره به چهره ی خورشید
فیروزه سمیعی...
راز دل سرگشته را گفتم
رفتی نپرسیدی غم دل را
فیروزه سمیعی...
روشن دیده ی دل
به ماه رویت
از دل نرود
هر که ببیند مه رویت
فیروزه سمیعی...
به آینه چنان بنگر،
ره بی نشان باز خواهی یافت
به دیده چنان بین که نادیده باز خواهی دید
فیروزه سمیعی...
دریا خواب بود و ساحل
غروب می خواند
روز شد و غروب برد ساحل را
فیروزه سمیعی...
🍁 نامردمان را بگو حدیث نفس نخوانند
که ما خوانده ایم ز دوران حدیث ها 🍁
فیروزه سمیعی...
🥀نرود در دل سنگ اشک بهار🍃
🥀گل چه آسان می شود پرپر باد 🍃
فیروزه سمیعی...
❣️ که بود آنکه مرا بنام می خواند
کجاست مجنون گل عذار من ❣️
فیروزه سمیعی...
...و
اینگونه عاشق شدم
تو را ندیدم و لیلی شدم
فیروزه سمیعی...
تو عطر سیب سبزی
رو گونه های پاییز
خدا تو رو به من داد
کجا تو می گریزی
فیروزه سمیعی...
نهادم دل خویش به پای عشق جگر سوز
کشیدم سرمه به چشمانم از این سیه روزی
فیروزه سمیعی...
مستدام گشتم زخامی
وین سر شوریده بین
دود چون آتشفشان
بر دیده آید از سرم
فیروزه سمیعی...
زی در مستی و کوش در بی خبری
که نباشد در رهت دام و ددی
فیروزه سمیعی
...
دی شد حدیث جوانی و بسر رسید بهار عمر
به آینه قسم که دگر ننگرم روی ماه خویش
فیروزه سمیعی...
تب ریز تب تبریز تن باران شست
تنهایی من بود که باران نمی خواست
فیروزه سمیعی...

مشق عشق در دل نویسم نوش هجر در کام تلخ
زهر خندی بر لب و داغی به سینه از غمش
فیروزه سمیعی...

ز راه رفته نرفته پشیمانم
به جرم نکرده چرا مجازاتم هنوز؟!
فیروزه سمیعی...
نه پایانی نه آغازی
نه راهی پیش رو دارم
بخوان فردا بنام من
که حق آب و گل دارم
فیروزه سمیعی...
تیر نگاهت
عطر هوایت
و زنگ صدایت
سلاح های مرگبارند
حتی برای من!
فیروزه سمیعی...
نیس در فالم به جز دیدار یار
من فدای چشمو آن ابروی یار
فیروزه سمیعی...
نیست شدم هست شدم
نغمه ی جانسوز شدم
سوز شدم ساز شدم
از عدم آغاز شدم
فیروزه سمیعی...
برای خداحافظی می آیند سایه ها
مثل پیراهن هایی
که باد آورده است
فیروزه سمیعی...
هیچ روزی مثل روز اولین عشقم نبود
چون برفت دیگر از آن روز جز تکراری نبود
فیروزه سمیعی...
دست بردم به دعا تا غم دل ناله کنم
غم دل داد سخن درد تو را چاره کنم
فیروزه سمیعی...
شهر آشوب تویی
ای رخ تو شورشگر
عذر تقصیر چه باشد
گنه از این بیشتر
فیروزه سمیعی...
دنیای من
پر از صندلی های خالیست
که هر کدام
آواز دلتنگی خودش را می خواند
فیروزه سمیعی...