چون تو با بد بد کنی پس فرق چیست؟
تو مرا در دردها بودی دوا
مثل مویت حرف مردم را رها کن پشت گوش
باور کن بهترینها فعلا نیومدن !
مرا امید وصال تو زنده می دارد
جان ها فدای مردم نیکو نهاد باد
صبرم از پای درآمد، تو مرا دست بگیر
جان ببر آنجا که دلم برده ای
من از همواری این خلق ناهموار میترسم
ومن چگونه بی تو نگیرد دلم؟
قلبِ عزیزم لطفا انقدر راحت به آدما اعتماد نکن
تحمل آدم های تو خالی واقعا سخته
بخدا در دل و جانم نیست هیچ جز حسرت دیدارش
همه بود و نبودمی
ناگهان پنجره پر شد از شب
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
میخواستی الگو بشی، شدی درس عبرت!
زمین هرجور بچرخه مقصد من فقط تویی
دخترم خدا باد را برای گیسوان تو آفرید
درمان غم عشق فقط عشق و فقط عشق
هنوز دیده به دیدارت آرزومند است
عاشقا تَنها میمونَن اینه رَسم روزگار
نَفَس کِشیدَن بِدونِ تو هَدَر دادَن زِندِگیه!
