متن برگردان: زانا کوردستانی

فانوس، در گوش های دیوار، نجوا می کند:
- اگر تاریکی نباشد، من دیگر ارزشی ندارم؟!
من هم می گویم:
- اگر کردستان نباشد،
من، درد آوارگی ام را کجا به حراج بگذارم؟!



شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی

چون زنی یاغی بشود،
قطره به قطره، اشک هایش را
میان زنبیل اش می گذارد و
تنهایی را می فروشد
برای معشوقه ای!!



شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی

ذریه ی نان به خوشه های گندم خواهد رسید،
این است حکمت، اوهام کشتزار!
دودمان طناب نیز باز می گردد
به سایه سار چوبه ی دار،
که زیر فشارش، گلوی آزادی هق هق می زند!
و این است معرفت، سرزمین ترس و وحشت...


شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه ی اشعار:...

چه دل بزرگی داری، ای زن!
بی آنکه در سختی های عشق دو دل شوی و
عادات دوست داشتن و
قوانین خواستن را زیر پا بگذاری،
مگر اینکه در شعرهای من!
چون ترس داری که خطرات زندگانی
مرا به راه های سرگردانی بکشانند
و در میان خندق قصیده و کلمات...

شرم داشتم
که جلوی دختران همسایه سر بلند کنم
اما قلبن نیز می خواستم
برای به آغوش کشیدن دخترک زیبای همسایه سینه چاک کنم.
روزی دخترک همسایه شرم را کنار گذاشت
نگاهش را به من دوخت
و چنان به من نزدیک شد که سینه هایش به سینه ام برخورد داشت...

پیش ترها، روزهایم را تنها می گذاشتم و
در پی گل های بابونه ی دوست داشتنی
سایه به سایه، ابر غم را کنار می زدم و
به بلندای امید صعود می کردم
آنگاه به تماشای آسمان پر ستاره ی عمر کمر خمیده ی خود می ایستادم.
پیشترها خودم را زده...

روزی نیست که دست در دست غم نگذارم و
سر بر شانه هایش،
آنگاه چشمانم را مبدل به ماه منور چله ی تابستان می کنم و
تاریکی لم زده به بلندای تنهایی ات را، دور می گردانم.
روزی نیست که با صدای تلفنت
شعری تازه نسرایم و
گلدانی پر از...

من هیچ برف را دوست ندارم!
نمی دانم چگونه ست که او بدون هیچ پیغام و پسغامی پیدایش می شود و
در خانه ام را می کوبد.
برف نمی داند که او برای من مهمان ناخوانده ای ست و
چون گردبادی، سامان دلم را از هم می پاشد و
به...

ساڵێ جارێک
وه ک پایز
له به رده مم
خۆى رووت رووت ده کاته وه
ئێستا ده لێى خه یالان ده که م
ئه و ده ستانه م
زۆر بینیوون
چ شاره زا
جێ گۆڕکێ
به قاوه ى ده ستى ده کات
چاوه کانى چه نده شاره زان
ده مناسنه...

له پرسەکەتدا کۆمەلێک دێن
هەندێکیان دەگرین و
هەندێکیان غەمبارن.
تۆ تا لە ژیان دای
چێژ لە سەما ببینە و
مرۆڤ بە ئەی مرۆڤ.
◇
در مراسم ختم تو، آنها که می آیند،
بعضی هایشان می گریند و
عده ای هم غمگین اند.
پس تو تا زنده ای از رقص، لذت...

گەوره ئەو کەسەیە
نە دەیەوێ ببێتە گەورەی کەس
و کەسیش ببێتە گەورەی ئەو.
◇
انسان بزرگ کسی ست،
که نه بر کسی بزرگی می کند و
نه کسی هم بر او بزرگی.







شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

بێ عیشق
واتا تۆ مردوی و قسە دەکەی
بۆ ئەوەی نەمری عاشق بە و
تا ژیانت هەیە،
ئەوەیە ژیان کە پێیەوە دەژیت.
◇
بی عشق،
انگار که تو مرده ای، اما سخن می رانی!
برای آنکه نمیری، تا نفس می کشی، عاشق باش.
زندگی یعنی آنچه که با آن زنده...

من وا ڕاهاتووم
سپێدە بڕۆمە دەرەوە
بەو رێگایانە نەگەڕێمەوە ماڵ
کە پێیدا رۆیشتووم.
◇
من چنین یاد گرفته ام،
سپیده دم بیرون بزنم و
از راهی که رفته ام
به خانه، برنگردم.








شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

تۆ لە کوێی؟!
لە سەر بەرزاییەکان؟
یان لە قوولایی دەریا،
چویتە خوارێ؟
مە لێرە لەسەر نەخشەی دڵم
ئاماژە دەکەم
نیشتمانی پیاو ژنە
ئەوە نییە هەموومان
بە دوای تۆ دەگەڕێین
ئەی نیشتمان.
◇
تو در کجایی؟!
در اوج کوه ها؟
یا که در قعر دریا، پایین رفته ای؟
من اینجا بر...

دوا جار
بێ تۆ پوشکەیەکم
بایەک دوور دوور دەم با.
◇
سرانجام
بی تو پوشالی می شوم،
که با وزش هر بادی،
از تو، دور و دورتر می شوم.






شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

ژوورەکەم
رەنگی چراکەی گرتووە
لە تاریکی دا دەدرەوشێتەوە
تەواوی منیش رەنگی تەنیایی گرتووە
تۆ رەنگی چراو
من بۆنی تۆم لێدێ.
◇
اتاقم،
فروغ روشنایی چراغی در تاریکی دارد!
تمام من هم، رنگ تنهایی به خود گرفته است،
تو نور چراغ،
و من، از عطر تو لبریز.









شعر: بیکس محمد قادر...

ژیان سەرچاوەکەی عیشقە
با لێنەگەڕێین سەرچاوەکەی
وشک بێت.
◇
عشق سرچشمە زندگی ست،
نگذاریم که سرچشمه ی زندگیمان
خشک شود.









شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

خۆشەویستی واتە
تۆ موڵکی کەس نەبیت.
◇
عشق یعنی
تو مال کسی نباشی.








شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

عیشق ئەو هێزەیە
ئاگات دەکاتەوە.
◇
عشق آن قدرتی ست
که تو را هوشیار می کند.






شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

لە سەر پێی خۆت بوەستە
پێویستت بە هێزی کەس نابێت
خۆت خۆشبووێ
و لەگەل خۆت ئاشت ببەوە
تا هێزی خۆشەویستیت زیاتربێت.
◇
به پای خودت تکیه کن!
چشم به قدرت هیچکس نداشتە باش،
خودت را دوست بدار
و با خویشتن ات دوستی کن،
تا قدرت عشق ات افزون گردد.








شعر:...

چیرۆکی من
لە نێوان مردن و ژیانە
تەنها تۆی دەزانی
کاتی مردنی من کەیە.
◇
داستان زندگی من
معلق ماندن، میان مرگ و زندگی ست!
فقط تویی که می دانی
زمان مرگ من، چه وقت ست.







شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

نیوه ی به تالی خۆم
له تۆ پڕکرد
نیوه که ی ترم به با سپارد
ئێستا ته نها مه رگم ماوه
پێشکه شتی بکه م
◇
نیمه ی تهی ام را از تو پر کرده ام
و نیمه ی دیگرم را سپرده ام به باد!
اکنون فقط مرگ برایم مانده...

نه رمی ئه و ئامێزانه م بیرناچنه وه
که سۆزیان پێ به خشیم و رایان هێنام
تاریکی شه وم خۆشبوێ
ئه و شه وانه ی وێنه ی ئازیزانم
له نێو تاریکییه کی بێ
جوانی به ندکردو
به بێده نگی ئه و دڵۆپه
گه رمانه ی کوڵمیان ته ڕ ده کردم...

[حلبچه]
اکنون من،
نمی دانم، یا تنها چیزی که می دانم همین است که
نیمی از من همراه شما غرق شد و
نیمه ی دیگرم
در گوری دسته جمعی دفن...
دیگر چیزی برایم باقی نمانده
جز یک عدم و نیستی ابدی و
حسرتی پر از تنهایی و
عکسی سیاه و...