متن تاریکی و روشنایی

*«لا تَیأَس!
و أَنتَ تَعلَم أنَّ الله دائماً یخلق نوراً جدیداً بعد کلِّ ظَلام..»

«نااُمید نشو!
وقتى میدونى خدا همیشه بعد از هر تاریکى نوری جدید میسازه…!»

آرام می‌آمد تا خزان را به بهار تبدیل کند،
چنان من را درگیر کرد که آسمانم تیره و تار شد.
آمدنش بوی زندگی می‌داد،
مثل نسیمی که بر برگ‌های خشکِ دلم می‌وزد و یادم می‌آورد هنوز می‌شود سبز بود.

اما چه زود،
آن آرامشِ شیرین، به دلتنگیِ عمیق بدل شد....

درِ کنسرو را باز می‌کنم
صدای تاریکی می‌ریزد بیرون
یک آواز قدیمی
که بوی ماهی دودی می‌دهد
آشنا نیست
اما می‌شناسمش
مثل وقتی که عشق
در لیوان چای حل می‌شود
و نمی دانم
چندبار باید هم زد
تا دوستت دارم ته‌نشین نشود
می بینی
خوابگردی سایه هاست
خانه سرگیجه دارد...