چو غنچه گر چه فروبستگی‌ست کارِ جهان تو همچو بادِ بهاری گره‌گشا می‌باش
سال نو عروسکای نو می خواد سال نو، میوه ی تازه دوست داره سال نو دلش می خواد سیاهیشُ با زمستونی که رفت، جا بذاره سال نو پارگی پیرهنشُ نمی خواد یه بار دیگه رفو کنه دوست داره که روزای اولشُ با همین دلخوشیا شروع کنه عمو نوروز پاشو اسفند...
من مثل توپم هر چی محکم تر زمین بخورم بیشتر میرم بالا ...!