متن خاطرات جنگ

نمی‌دانم مادرم چگونه تاب آورد…
هشت سال چشم‌انتظاری، هشت سال بدرقه‌های بی‌پایان،
هشت سال دل‌سپردن به خبری از پدر…
او هر بار با دلی لرزان، اما صورتی آرام، پدر را راهی می‌کرد
و من حالا با هر بار رفتنت، فرو می‌ریزم.

می‌گویند جنگ فقط آنجاست که گلوله‌ها می‌بارد،
اما من...

جنگ، چون آورد سر، از خود برون
شد «لبِ کارون» و «گل‌بارانِ» خون

در دفاعی که، مقدّس بوده است
مِهرِ کارون، یادِ هر کس بوده است

پس چرا بعد از دفاع و، جنگِ سخت
در رهش، افتاده صدها سنگِ سخت

با تفکّرهای وجدانِ صفا
بنگرید اینک به حال و، روزِ...

آمد طرفم یکصد و ده ترکشِ سرکش
مجروح شدم جبهه به ده ضربه‌ی ترکش
درکش نبود ساده ولی باورشان کن
هر چند که سخت است همان جبهه و دَرکش.

بازم تو خونه مون میدون جنگه
پدر سر درد داره مث  هرشب
نشسته پای دار قالی مادر
داره می‌بافه غم می‌سوزه از تب

دوباره صحبت تیر و تفنگه
پدر افتاده یاد جبهه و جنگ
بازم دلتنگ دریای جنوبه
مث یه ماهی توو تُنگ دلتنگ

هوای خونه طوفانی و سرده
مث...