متن خط پایان

خط پایان

دست در دستم بده تا از خیابان بگذریم

کوچه کوچه زیر چتر خیس باران بگذریم

سایبان ها را رها کن زیر سقف آسمان

شاید از سرچشمه خورشید تابان بگذریم

ماه فروردین گذشت و مژده خرداد داد

تا کنار مهر و شهریور از آبان بگذریم

در قطار زندگانی هیچکس...

باید یاد بگیری خط پایانی وجود دارد
و تو نباید همه چیز را در نیمه راه رها کنی،
باید تمامش کنی...

شب به خواب من نیاچون غرق باران می شوی
چشم من دریاست با موجش پریشان می شوی
خلوتی دارم پر از احساس سوسن در نسیم
در دلم جمعیت و از من هراسان می شوی
گل برایم می فرستی از تو دوری می کنم
گفته بودی چون پری از من تو...

خط پایان است
دور خودم می چرخم
اینکه نیامده ای
دیوانه ام کرده...
از کوره در می روم و
فرا سپید می نویسم
لطفا به کسی بر نخورد
آه می کشم حنجره ام را
که جیغ دست بالا نگیرد...!