متن جیغ

جیغ زد عقربه یِ گیجِ زمان؛
جاده باریک و سفر نزدیک است
رخت باید بست از شهری که
مِهرَش عصیانکده ای تاریک است
شیما رحمانی

ای کاش دو نفر بودم
یکی در کنارت راه می رفت
لبخند می زد
دیگری از دور نگاهمان می کرد
از خوشحالی
بی صدا جیغ می کشید

غرق در خواب طنین ناله های زنانه اش سکوت مرگبار شب را می شکست ، روتختی یاسی رنگ را چنگ می زد و در خود می پیچید !
کلمات نامفهومی را زمزمه می کرد کلماتی لبریز از التماس ...
عرق های ریز و درشت از پیشانی اش می چکید و...

محبوبم خواستن همیشه دلیل توانستن نیست...چه خواسته های بی شماری که داشتیم و نشد...چه رویاهایی که پروردیم و بر درخت زندگی مان کال ماند... تو می خواستی خلبان بشوی و دلت را ،چشمت را ،نفست را بسپاری به آسمان، یادت هست؟؟ و من چقدر آرزو داشتم ملوان یک کشتی بزرگ...

گریه هم نمیتواند حجم نبودنت را کم کند
من دلم فقط یک آسایشگاه روانی میخواهد؛
که یک جیغ ممتد دیوانه وار باشد
و فکر کردن به تو... .
.

کاش دونفر بودم
یکی کنار تو
راه می رفت و لبخند می زد،
آن یکی
دورتر می ایستاد
نگاهمان می کرد و
از ذوقش جیغ می کشید

خط پایان است
دور خودم می چرخم
اینکه نیامده ای
دیوانه ام کرده...
از کوره در می روم و
فرا سپید می نویسم
لطفا به کسی بر نخورد
آه می کشم حنجره ام را
که جیغ دست بالا نگیرد...!

بوسه آن گاه قشنگ است
که تمرین نشود
بپری ماچ کنی
جیغ کشد
ذر بروی

امروز یکی زنگ زد..
در رو باز کردم نذری آورده بود...





کاسه رو گرفتم گفتم دمت گرم داداش قبول باشه...
صبر نکرد کاسه رو بدم..
جیغ میزدو به سمت خونشون می دویدو میگفت...



مااااماااااان چرا نمیزاری این سیبیلامو بند بندازم