صحبت شال من وباد شنیدن دارد موی در باد پر از گردنه ی حیران است لیلی طاهری
گل بوسه های سرخ رنگ فصل پاییزم بر گردن لخت خیابان گردن آویزم لشگر کشیده باد پاییزی کنار برگ دلداده ی تاراج این فصل دل انگیزم ساعت عقب رفت وزمان در ذهن من گم شد یک دختر کوچک کنار آب کاریزم پر شد هوای خاطرم از عطر خرمالو گس کرده...
فرزند بهارم اما.... روح پاییز را در من دمیده اند لیلی طاهری
باد می کوبد به در ، مهمان برایم می رسد قطره قطره می چکد حرفی درون باورم
شب به خواب من نیاچون غرق باران می شوی چشم من دریاست با موجش پریشان می شوی خلوتی دارم پر از احساس سوسن در نسیم در دلم جمعیت و از من هراسان می شوی گل برایم می فرستی از تو دوری می کنم گفته بودی چون پری از من تو...
