متن رسوایی عاشقانه

در نگاهت آتشیست..
که مرا تا مرز رسوایی می‌کشاند
و بر لبانت بوسه ای..
که مرا تا مرز رهایی می رویاند

مرا رسوای عالم کرد ، سیه چشمان مست تو
چگونه داغ این رسوایی چشم تو را ، بر دوش خود گیرم.

به رسوا شدنش می ارزد.
عاشق چشمانِ تو بودن.

از تو دل کندم که تمرین شکیبایی کنم
تا خودم را تشنه روزی که می‌آیی کنم

آبرویی را که کم‌کم جمع کردم حاضرم
روز دیدار تو یکجا خرج رسوایی کنم

پای رسوایی چشمت، محکم دلم ایستاده.