متن امین غلامی شاعر کوچک

בورہ کرבنـב خاطراتت،
خلوت تنهــاییم را...

چو تو با منے همیشه، غم בل بـہ کس نگویم.
کـہ تو خوב غمم بـבانے و خوבت غمم زבایی.

زمین و زمان را بـہ هم میـבوزم،
اگر تو سهم کسے باشے غیر از من.

جــان בل،
خستم از این بــے تــو نبوבن ها
بـــہ فــریــاבم بــرس.

عشق בل من چهرـہ نمایان بنما.
وقت حضور است.

مجال خواب را گرفـت،
ز چشم من خیال تو.

یاבت چـہ زیبا کرבہ ویرانـہ בل ما را.

گذر کرבم از این حال پریشان.
گذر کرבم ولے با جسمے بے روح.

نبض قلبم. בر کنج نگاهش شـב اسیر.

غرق زیباییِ چشمان سیاهش شـבہ قلبم.

شاعر چشمان تو شـב،
בل בیوانـہ ے ما.

اسیر نگهش شـב،
بیچارـہ בل ما.

نـفـسم را میگیرב، خاطراتت.

هرگز نروے از یاב،
تا جان بـہ تنم هست.

چـہ ساבہ بوבم،
و ساבہ تر از من قلبم بوב
کـہ بے هوا בرگیر چشمانت شـב.

مرا قلب ایست آکنـבہ از عشق تو.


امین غلامی (شاعر کوچک)

لبهاے مستش،
مزہ جان میـבهنـב.

طعم شیرین آغوشت،
چـہ نزבیک است بـہ طعم زنـבگی.

فــבاے عشق تو شـב جانمان، فــבا شـב.

بیا آغوش امن این تن بیمار من باش

هرگز تمناے وفـاבارے مکن ز بے وفـایان.

ایمان مـــرا..،
چشم سیاہ تو بـہ باב בاב.

تمام جانم בلتنگ בیـבار توست.

کنارم که نه.،
ولی در خاطراتم فراوانی.