متن سجاد یعقوب پور️️️

لبِ تو نقطه ی  آرامش این جان  من  است

بی سبب نیست که تو هم جانی و هم جانانم

سجاد یعقوب پور

بعد  مرگم    باز   صاحب  خانه ی  قلب  منی

هیچکس مانند تو در قلب من جایی نداشت

سجاد یعقوب پور

زندگی سرشار از سختی و غم ها و بلاست

عشق تو رمز گذشتن از دل این ماجراست

سجاد یعقوب پور

خدا کند که بمانی در این زمانه ی پُر درد

که بی تو هیچ نیرزد تمام جان  و  جهانم

من گرفتار توام ، هر لحظه در یاد توام

ای که از من فارغی، ای کاش درمانم شوی

هر روز در خیال خودم با تو بوده ام

خوشحال هستم از تَوَهُّم با تو بودنم

تو خودت حرمت عشقی به دل  خزان  عاشق

خوش بحال منِ مجنون که دلم را به تو دادم

دشمن هزار هزار داری و چون کوه مانده ای

جانم  فدای  خاک  پاک  تو  ایران  هزار  بار

کاش روزی  به  مراد  دل  دیوانه  رسم

باده از جام لبت گیرم و مست تو شوم

حسرتی مانده به این دل که خدا داند و بس
بی تو مثل یه پرنده شده ام کنج قفس

هر کجا نام تو باشد من همانجا هستم
گرچه خوشحال نباشی تو از این کار عبس

عشق تو قلب مرا باغ پر از گل کرده
سبز و خرم شده .. اصلا...

عیسای من شده ای و مرا زنده کرده ای

ای آنکه در خیال من و آرزوی منی


سجاد یعقوب پور

فارغم از های و هوی این جهان در پیش تو

مرحمی  بر  این  دل بیمار من باش و  بمان

سجاد یعقوب پور

آغوش  تو  بهشت  من  و  آرزوی  من

ای بهترین بهانه ی بودن در این جهان

سجاد یعقوب پور

عاشق دزدیدن یک بوسه از روی توام

بوسه ها شیرین ولی دزدینش شیرین تر است

شعر هایم همه در وصف تو و مال تو شد

ای که دیر آمده اما که چه خوش آمده ای

آرامشی به دل طوفان و هر بلا

این آرزوی من است سهم دلم شوی

-سجاد یعقوب پور

ای امن ترین جای جهان  تحت  لوایت
سینه زنِ  تو بیمه شده  پیش  خدایت

مانند   پدر ،  مثل   برادر   که   کریمی
یک گوشه ی چشمی بنما سوی گدایت

مثل هر سال که جا مانده ام از عُشّاقًت

دیده پر اشک و دلی کلبه ی احزان دارم

گفته بودی که فراموش کنم عشق تو را

عاقبت  قلب  مرا  میکند از  جا  عشقت

به سرم یاد تو دارم، به دلم عشق تو دارم

چه کسی گفته فقیرم، همه دارم همه دارم

چیزی  که با حضور  شما  گُم  شود  غم  است
بانو   به   احترام    شما   قَدِِّ  من    خم  است

شعری    نگفته ام   که     شود     لایق    شما
شرمنده میشوم که چنین ذوق من کم است

انتظار بی عمل رسم  خدا جویان  نیست

وای  از  ما   که   فقط   منتظر   مولائیم

سخت جانم  که  بدون  تو  نفس  دارم  من

عشق تو خون به رگم بود، ولی حالا نیست

گاهی دلم برای خودم تَنگ می شود
آنجا که پای رفتن من لَنگ می شود

در راه عاشقیت از خود گذشته ام
هر روز که بین عقل و دلم جَنگ می شود