قهرمان خنده تو بند باز زرنگ زمینی با قلم انگشت، و مرکبدان همراه بر کف دست، با عشق نامه می نویسی؛ به عشق، بند باز پایین طنابی تو عاشقی؛چاپلینی، عاشق بچه های بی لبخندی قهرمان خنده ای؛ رها از هر دروغی...! هنرت برای همه کودکان شهر و روستا، یادگاریست؛ پر...
انار سرخ قلبم را دانه دانه می کنم تا پاییزم شادمانه بدرقه شود و زمستان سپید مرا بیاراید..!
پشیمان هم که باشم رنگ آسمان عوض نمی شود مثل بوته های نیم سوز یادگار مانده ام از چهارشنبه سوری شادمانه پریدی از سرم عطر تو از شیشه های درباز پرید خورد به ذهن پنجره های بسته ماند!
به از این چه شادمانی که تو جانی و جهانی
الهه عشق به انسانها آموخت که عاشقانه زندگی کنند و با پیوند همیشه پایداری که سوگندش را در قلبهایشان جاودانه کرده اند به هم در آمیزند و یکی شوند،چه شادمانه است تکرار فریاد گونه ی این قسم!
