شعر و متن فیروزه سمیعی

هر قدمت
ردپایی از رؤیا
روی خاکِ این روزگار...
...
فیروزه سمیعی

نفس هایت
نبضِ بی قراریِ من

فیروزه سمیعی

گم شدم
در سکوتِ نگاهت
بی آنکه
راه بازگشتی باشد

تو آمدی
و هرچه نبود
بود

با تو
هر ثانیه
بی نهایت می شود


فیروزه سمیعی

آدم فراموش کار است
و خاطره ها
پرنده های مهاجرند
در فصل های سرد
که از ذهن ها کوچ می کنند
تو موسیقی جعبه ای کوچک را
هر روز باز می کنی
نت به نت
نفس به نفس
به دنبال بوی عطر سرد
به دنبال آن سه ترک لب
به...

هر شب
خیال تو را
کنار خود
می خوابانم
شاید که صبح بیدار شوم
و تو واقعیت باشی

فیروزه سمیعی

ای کاش
هر آینه ی روشنی
در دل خود سایه ای داشت
و هر سایه ای
نور را چنان درک می کرد
که نه بر درختی زخم بزند
نه بر پرنده ای سایه افکند...

....فیروزه سمیعی

جهان
کتابی است زیبا
که صفحاتش،
در باد پراکنده شده اند؛
اما هیچ کس
حروفش را نمی فهمد
و من...
میان کلمه ای که نوشته نشد
و جمله ای که فراموش شد
به دنبال آن نقطه ای هستم
که وجودم را با عشق آغاز کند ...

...فیروزه سمیعی

لبریز شد از نگاه مستت/
قلک دلم ، به ناز شصتت/

هر لحظه به شوق می درخشد/
خورشید دلم به لطفِ چشمت/


فیروزه سمیعی

دل را به هوای عشق تو دادم/
در هر نفسی به یادت ٱفتادم/
این جان که فدای تو شده یار/
تا مرز جنون بدان که دل شادم/

....فیروزه سمیعی

بستم دل خود  به چشم مستت جانا

جز عشق تو در دلم نروید زیبا

هر جا بروم ، به یاد تو خسته دلم

بی تو دل من نمی تپد تا فردا


....فیروزه سمیعی

از دست های تو
امواجی می ریزد
که اندوه را
تا دوردست ها می برد...
....

فیروزه سمیعی

تیر باران نگاتم و می سوزم در آذرِ ماه آغوشت

من سربدارِ لبانِ تبدارم، مهربانویِ آبانی

.....فیروزه سمیعی

گلی دیدم به رنگ آذر و خون

به بوی تلخِ درد و مثلِ مجنون

جهان با رقصِ پاییزانه ات مست

و من ماندم در این اندوهِ محزون


فیروزه سمیعی

لبریزِ خسته ترین آذر
و خش خشِ برگ ها
زیر رقصِ پاهای آزادِ باد
آواز می خواند با نگاهِ مستِ فردا
آذر
می پرسد:
آیا این پایانِ راه است؟
یا آغازِ شعله ای دیگر؟
...

فردا
تنها می خندد...


فیروزه سمیعی

دل سنگ
خالی از هر صدا
ترک خورد
آرام

....فیروزه سمیعی

هیچ وقت نمی فهمی که
در هر خداحافظی،چ
چه چیزی از تو
برای همیشه می میرد

در را که می بستی
شمع
در آخرین لرزشش
به تاریکی
می پیوست

زندگی
در گوشه ی اتاق
چمدانی را
بی صدا
باز می کرد...

و من
میان بغض و رفتنت
با زمان
چانه می زدم
برای لحظه ای بیشتر...

.....فیروزه سمیعی

تو تب تابستون
تو اتاقم برفه
رو سیم گیتارم
نتای پر درده

یه گوشه ی ذهنم
یاد تو می افتم
روزی که با چشمات
از عشق می مُردم

باسرخی لب هات
گل بوسه می چیدم
بهار بود خونه
وقتی می خندیدم

از وقتی که رفتی
سینه ام شده خالی
خونه...

تمام جهانم در یک واژه خلاصه می شود:
تو

«عشق بی معامله»

ترازو نیست که بسنجد
دفتر حسابی نیست که تراز کند—
این عشق آزاد نفس می کشد
رها از بند مبادله

نه طلایی نه وعده ای
نه بدهی در آسمان حک شده
فقط ضرب آهنگ آرامی
که دو قلب می نوازند
به زبانی کهن تر از زمان

نه...

بوی بارون چه خوبه



اتل متل پریدن
تو آسمون دویدن
رفتن به باغ ابرا
گل ستاره چیدن

اتل متل چه ماهه
آینه اش حوض آبه
لبش مثل گل سرخ
لپاش رنگ اناره

اتل متل چه خوبه
بوسیدن روی ماه
دستاش ستاره داره
برای روی آفتاب

اتل متل پاورچین
خورشید رسید...

پاهایت👠👠
در گام های سرخ
آتش بر تن زمین می زنند
رد کفش هایت
خون را به گل ها برمی گرداند
گلسرخ ها
زیر قدم هایت خم می شوند

پرپر
مثل آغوشی بی پایان
که در شعله های تو
جان می دهد
خودت می دانی
هر گام
یک قصه ی...